آموزش پرورش میگو به همراه طرح توجیهی

امروزه اکثر افراد به دنبال راهی هستند تا به‌ وسیله آن بتوانند کسب وکار مخصوص به خود را داشته باشند و از طریق آن درآمد مطلوبی کسب نمایند. با توجه به اینکه آبزیان به عنوان منبع پروتئین شناخته می‌شوند، امروزه مصرف آن‌ها نسبت به گوشت قرمز افزایش چشمگیری داشته است. علاوه‌بر آن با پیشرفت‌های گسترده در علم، از آبزیان در صنایع بهداشتی، غذایی، آرایشی و دارویی استفاده بهینه‌ای می‌شود. میگو یکی از آبزیانی است که می‌توانید روی پرورش آن برای کارافرینی حساب ویژه‌ای باز کنید. در این مقاله به بررسی پرورش میگو و چگونگی آن می‌پردازیم.

معرفی شغل پرورش میگو

پرورش میگو قدمت زیادی دارد و سابقه آن به صد سال پیش برمی‌گردد. نخستین بار کشورهای آسیایی مانند چین، ژاپن، هند، تایلند، ویتنام، فیلیپین و… دست به این کار زدند. پرورش میگو در کشور ما از سال ۱۳۷۲ آغاز شد و بیشتر در مناطق ساحلی جنوب ایران انجام می‌شود. در سال‌های اخیر، میگو پای خود را به سفره بسیاری باز کرده است. با توجه به قابلیت و پتانسیل‌های موجود در کشور، پرورش میگو از لحاظ اقتصادی توجیه‌پذیر است و شما می‌توانید به عنوان یک فرصت سرمایه‌گذاری به آن نگاه کنید.

طرح توجیهی پرورش میگو

طرح توجیهی میگو به سرمایه‌داران کمک می‌کند تا برآورد دقیقی از هزینه‌های خود داشته باشند. در این طرح، ظرفیت تولید، سرمایه مورد نیاز، نیروی انسانی و دوره بازگشت سرمایه مشخص می‌شود. جدول زیر نمونه‌ای از یک طرح توجیهی است.

اقدامات لازم در خصوص پرورش میگو

برای پرورش میگو، اقدامات زیادی نیاز است که اولین آن، تهیه زمین مناسب برای این کار است. برای تهیه زمین می‌توانید از طریق اداره شیلات استان خود اقدام کنید. اداره شیلات، زمین‌های ۲۰ هکتاری در اختیار متقاضیان قرار می‌دهد. اقدامات دیگر، شامل پیگیری تسهیلات مورد نیاز و مجوزهای مربوطه است. همچنین پیش از شروع به این کار لازم است با افراد متخصص در این زمینه مشورت کنید تا همه جوانب کار را بسنجید.

اخذ مجوز پرورش میگو

پرورش میگو مانند همه کسب و کارها به مجوزهایی نیاز دارد. برای آغاز کار لازم است از اداره شیلات استانی که در آن مستقر هستید کسب اجازه کنید. سازمان دامپزشکی دومین جایی است که لازم است مجوزهای مربوطه را برای شما صادر کند. همچنین ملزم به دریافت پروانه بهره برداری صنعتی از سازمان صنعت، معدن و تجارت استان خود هستید. در ضمن اگر بخواهید در حوزه فرآورده‌های میگو مانند میگو سوخاری و ناگت میگو سرمایه‌گذاری کنید، به مجوزهای اداره بهداشت نیز نیاز خواهید داشت.

انواع روش های پرورش میگو

روش‌های پرورش میگو به شرح زیر است:

• پرورش گسترده یا طبیعی
  این نوع سیستم پرورش در زمین‌های خاکی بزرگ انجام می‌شود، نیاز تعویض آب در آن کم است و به وسیله جزر و مد و پمپ کردن، ۵ درصد آب به صورت روزانه تویض می‌گردد. میزان تراکم ذخیره سازی در این روش کمتر است و معمولا زیر ۵ قطعه در هر متر مربع خواهد بود. همچنین در این سیستم، هوادهی مصنوعی صورت نمی‌گیرد و مکمل‌های غذایی نیز استفاده نمی‌شود. محصول نهایی کمتر از ۱۰۰۰ کیلوگرم در هکتار در طول یک سال است و هزینه تولید آن نیز پایین است.
• پرورش نیمه متراکم
  این روش در استخرهای خاکی کوچک و متوسط انجام و روزانه بین ۵ تا ۲۰ درصد آب به وسیله پمپ تعویض می‌شود. همچنین از هوادهی مصنوعی در مراحل آخر تولید استفاده می‌گردد. تراکم ذخیره‌سازی میگوها، متوسط و بین ۵ تا ۲۵ میگو در هر متر مربع است. در این روش کود و غذاهای دستی با کنسانتره مصرف می‌شود. میزان میگو تولید شده در پرورش نیمه متراکم بین ۱۰۰۰ تا ۵۰۰۰ کیلو در هر هکتار است.
• پرورش متراکم
  در پرورش متراکم، از استخرهای خاکی کوچک که اندازه آن‌ها بین 1 تا 2 هکتار است استفاده می شود و 25 تا 100 درصد آب آن باید به صورت روزانه تعویض شود. تراکم ذخیره‌سازی، بیشتر از ۲۵ قطعه در هر متر مربع است و از غذاهای فرموله شده، کود و هوادهی مصنوعی در تمام مراحل تولید استفاده می‌شود. میزان میگوی تولیدی در این روش بیش از ۵۰۰۰ کیلوگرم در طول یک سال است.
• پرورش فوق متراکم
  این روش، در مناطقی که آب و زمین اهمیت زیادی دارد کاربرد دارد و آب به صورت پیوسته تصفیه و فیلتر می‌گردد. شکل استخرها گرد و مساحت آن‌ها بین ۵۰۰ تا ۵۰۰۰ متر است. در پرورش فوق متراکم، علاوه‌بر نیاز به امکانات زیاد به مدیریت خوب و مهندسی، تکثیر و پروش نیز نیاز است. میزان ذخیره لارو بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ قطعه در هر متر مربع است و برداشت نهایی بین ۱۰ تا ۴۰ هکتار در طول یک سال خواهد بود.
• پرورش با سیستم بیوفلاک
  استفاده از سیستم بیوفلاک، مشکل آلودگی آبی و وابستگی آبزیان به روغن و آرد ماهی را برطرف می‌کند. به ذرات ماکروسکوپی که از جلبک‌ها، ارگانیسم‌های مرده، ذرات غذایی و باکتری‌های دیاتومه‌ها تشکیل شده است، بوفلاک گفته می‌شود.

محل مناسب برای پرورش میگو

انتخاب مکان مناسب برای پرورش میگو اهمیت زیادی دارد و از جنبه‌های مختلفی باید بررسی شود؛ زیرا ممکن است هر اشتباهی در انتخاب محل، ایجاد هزینه‌های بالا را به همراه داشته باشد. موارد زیر لازم است در انتخاب کارگاه پرورش میگو رعایت شود.

منابع تامین آب مورد نیاز

با توجه به نیاز کارگاه دو منبع آبی مورد استفاده قرار می گیرد:

• آب شور دریا:
  نزدیکی کارگاه به دریا مزایای زیادی دارد. منبع اصلی تامین آب استخر پرورش میگو آب دریا است و با روش‌های مختلف مانند پمپاژ، جذر و مد دریا، کانال‌های آبرسانی و.. به حوضچه‌ها منتقل می‌گردد. نکته‌ای که باید در این خصوص رعایت شود محل استفاده از آب است. این مکان نباید در حاشیه مصب‌ها و خورها قرار بگیرد. همچنین باید دور از منایع آلوده‌کننده مانند کارخانه‌ها و فاضلاب‌های صنعتی و خانگی باشد.
• آب شیرین:
  برای پرورش میگو، علاوه‌بر آب شور دریا، به آب شیرین نیز نیاز است. این آب برای تعدیل شوری آب استخر ( به علت تبخیر)، مصارف بهداشتی و شست‌شوی وسایل استفاده می شود.

شرایط آب و هوایی

شرایط آب و هوایی منطقه پرورش میگو از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. این محل باید اقلیم گرمسیری و نیمه‌گرمسیری و روزهای آفتابی زیادی داشته باشد.

بافت خاک

زمین مورد نظر برای پرورش میگو باید دارای خاک رس لازم (۳۰ تا ۵۰ درصد) باشد تا از قدرت کافی برای نگهداری در مقابل آب بهره‌مند شود. همچنین لازم است تناسب میان رس و شن به مقدار دقیق رعایت گردد.

تعیین محل نگهداری میگوها

جنس استخرهای میگو، از خاک است و ساخت آن‌ها بر اساس شرایط اقلیمی و امکانات موجود انجام می‌شود. میگو جانوری کف‌زی است و برای زندگی از بستر استخر استفاده می‌کند؛ بنابراین این استخرها به‌گونه‌ای باید ساخته شوند که وسعت زیادی داشته باشند. مساحت استخرهای پرورش میگو معمولا یک هکتار است.

تغذیه صحیح میگو

میگوها علاوه‌بر تغذیه از غذاهای طبیعی استخر، به غذای مصنوعی کارخانه‌های تولید غذای میگو نیاز دارند. به این غذاها پلت گفته می‌شود که به صورت دانه‌های ریز استوانه‌ای شکل و خشک هستند و باید در کف استخر پاشیده شود. در این غذاها ترکیباتی مانند پودر ماهی، پودر سر میگو، سویا، ذرت، نشاسته، پودر گوشت، روغن، مواد معدنی و ویتامین‌ها و جود دارد که با افزایش سن میگو، میزان و ترکیب غذای میگو فرق خواهد کرد. فاکتورهای موثر بر مدیریت تغذیه میگوها شامل موارد زیر است:

• پایداری در آب
• عادت غذایی میگو
• زمان غذادهی
• فرمولاسیون غذای مورد استفاده
• روش غذادهی
• سیستم غذادهی
• انبارداری

اصول نگهداری از میگو

میگو در چرخه زندگی خود دارای چند مرحله است: تخم، لارو، پشت لارو و بالغ، که لازم است ویژگی‌های هر مرحله که شامل کیفیت آب، تغذیه، وسایل مورد نیاز، مدیریت استخرها، بیماری‌ها و مشکلات پرورش میگو را بدانید. این اصول با توجه به انتخاب روش پرورش میگو تفاوت‌هایی خواهد داشت و لازم است با مطالعه و مشورت با افراد آگاه، از این اصول مطلع شوید.

سرمایه اولیه و هزینه‌‎های نگهداری میگوها

برای یک مزرعه ۲۰ هکتاری به ۴ تا ۵ میلیون بچه میگو نیاز دارید که با توجه به قیمت فعلی بازار (۳۰ تومان) حدود ۱۵۰ میلیون تومان را باید در نظر بگیرید. حجم غذای مورد نیاز ۵۵ تن است که قمیت آن تقریبا ۴۰۰ میلیون تومان برآورد می‌شود. همچنین نیروی کار مورد نیاز ۴ تا ۵ نفر هستند و با هزینه‌های آب و برق و سوخت ممکن است ۱۰۰ میلیون تومان هزینه را در بر داشته باشد. اگر هزینه اجاره یا خرید محل را هم در نظر بگیرید، به حدود 4 تا 5 میلیارد تومان سرمایه، نیاز خواهید داشت.

امکانات و تجهیزات لازم برای پرورش میگو

امکانات لازم برای این کار پس از تهیه زمین شامل تاسیسات، پمپ‌ها، دستگاه هواده، دستگاه غذا ده، پست برق، دستگاه اکسترودر، دستگاه ضدعفونی‌کننده آب و … است.

راهکارهای بازاریابی و فروش میگو

خدمات بازاریابی و فروش آنلاین در دهه‌های اخیر رشد چشمگیری داشته است؛ بنابراین پیدا کردن مشتریان و فروشندگان صادراتی برای این کار مشکل نخواهد بود؛ کافی است با بازاریابی دیجیتال آشنا باشید یا این کار را به دست افراد متخصص بسپارید. همچنین می‌توانید با حضور در نمایشگاه‌های بزرگ داخلی و خارجی محصول تولیدی خود را به دیگران معرفی کنید. فروش حضوری به فروشندگان مواد پرووتئینی نیز می‌تواند یکی دیگر از پیشنهادهای بازاریابی این محصلات باشد.

لازم است طراحی بسته‌بندی میگوها به شکل زیبایی انجام شود تا توجه مشتری را به خود جلب کند. همچنین ثبت برند و انتخاب یک نام خاص و متفاوت باعث می‌شود محصول شما در ذهن افراد ماندگار شود. از دیگر روش‌های بازاریابی می‌توان به طراحی بیلبورد، تراکت، کارت ویزیت و… برای معرفی محصول اشاره کرد.

میزان درآمد و سود حاصل از پرورش میگو

از یک مزرعه ۲۰ هکتاری حدود ۴۰ تن برداشت میگو خواهید داشت. پس از فروش میگوها و کسر هزینه‌های انجام شده، متوجه سود خود خواهید شد. سود حاصله از این کار حدود ۴۵ درصد است و کمتر از سه سال سرمایه شما برگشت داده می‌شود.

مزایا و معایب پرورش میگو

هر شغلی مزایا و معایبی دارد که پرورش میگو نیز از این قاعده مستثنی نیست. یکی از مزیت‌های این کار افزایش بهره‌وری تولید است. همچنین با پرورش میگو و صادرات آن می‌توانید به افزایش درآمد ارزی کشور کمک کنید. راه‌اندازی این کار در صورت رعایت همه جوانب درآمد بالایی برای شما به ارمغان خواهد آورد و علاوه‌بر آن می‌توانید اوقات خوشی را در کنار این موجودات دریایی سپری کنید.

یکی از معایب پرورش میگو، ریسک و تهدیدهای بازار فروش است. اگر سرمایه‌گذار از چم و خم بازار را آگاه نباشد، ممکن است با وجود تولید محصول با کیفیت، نتواند آن را به فروش برساند؛ در صورت نبود بازار فروش با توجه به هزینه بالای راه اندازی این کسب و کار، سرمایه‌گذار دچار ضرر مالی فراوانی می‌شود.

یکی دیگر از معایب موجود در این شغل، بیماری میگوها است. بیماری‌های زیادی وجود دارد که ممکن است دامن‌گیر میگوها و ضرر رساندن به سرمایه‌گذار شوند.

کارمنوتو مشاور شما در پرورش میگو

پرورش میگو یکی از مشاغلی است که می‌توانید درآمد بالایی از آن کسب کنید؛ اما لازم است پیش از شروع این کار، همه جوانب آن را بسنجید و با افراد متخصص در این زمینه مشورت نمایید. کارمنتو با داشتن مشاورین خبره و مجرب، می‌تواند شما را در راه اندازی این کسب و کار راهنمایی کند. راه‌های ارتباط با این مشاوران استفاده از مشاوره آنلاین و تلفنی است که با صرفه‌جویی با وقت و هزینه می‌توانید ابهامات خود را برطرف نمایید و سریع‌تر به موفقیت در کسب و کار خود برسید.