بررسی ماده 231 قانون مالیات های مستقیم

مدت مطالعه: 4 دقیقه
تاریخ به روزرسانی: 21 مرداد 1403

(اصلاحی ۱۳۸۰/۱۱/۲۷)- در مواردی که ‌ادارات امور مالیاتی کتباً از وزارتخانه‌ها، موسسات دولتی، شرکت‌های دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی و شهرداری‌ها و‌سایر موسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی اطلاعات و اسناد لازم را در زمینه فعالیت و معاملات و درآمد مودی بخواهند مراجع مذکور مکلفند‌ رونوشت گواهی شده اسناد مربوط و هر گونه اطلاعات لازم را در اختیار آنان بگذارند مگر این که مسئول امر ابراز آن را مخالف مصالح مملکت اعلام‌نماید که در این صورت با موافقت وزیر مسئول و تأیید وزیر امور اقتصادی و دارایی از ابراز آن خودداری می‌شود و در غیر این صورت به تخلف مسئول‌امر با اعلام دادستانی انتظامی مالیاتی در مراجع صالحه قضایی خارج از نوبت رسیدگی و حسب مورد به مجازات مناسب محکوم خواهد شد. ولی در‌مورد اسناد و اطلاعاتی که نزد مقامات قضایی است و مقامات مزبور ارائه آن را مخالف مصلحت بدانند، ارائه آن منوط به موافقت دادستان کل کشور‌خواهد بود.

تبصره (اصلاحی ۱۳۸۰/۱۱/۲۷)- در مورد بانک‌ها و موسسه‌های اعتباری غیربانکی، سازمان امور مالیاتی کشور اسناد و اطلاعات مربوط به درآمد مودی را از طریق وزیر امور‌اقتصادی و دارایی مطالبه خواهد کرد و بانک‌ها و موسسه‌های اعتباری غیر بانکی موظفند حسب نظر وزیر امور اقتصادی و دارایی اقدام نمایند.

بیشتر بخوانیم: بررسی تخصصی ماده 219 قانون مالیات های مستقیم

دستورالعمل و بخشنامه

نحوه ممنوع الخروج نمودن بدهکاران مالیاتی

پیرو بخشنامه شماره 11660 / 230 /د مورخ 30 / 4 / 1392 در خصوص ممنوع الخروج نمودن بدهکاران مالیاتی، از آنجا که ممنوع الخروجی بدهکاران مالیاتی از کشور، محروم کردن آنان از حقوق اجتماعی شان محسوب می شود و چنین روالی در شرایط عادی برخلاف مصلحت و در تزاحم با اصول حکومت و مغایر اصل اساسی ضرورت اعتماد و احترام متقابل بین دولت و مردم است و با تأکید بر اهمیت ویژه بر آزادی های شخصی و حقوق اجتماعی افراد و لزوم استفاده از سایر ظرفیتها و ابزارهای قانون ی در وصول حقوق حقه دولت و بنا به اختیار حاصل از مقررات ماده 202 قانون مالیاتهای مستقیم، بدینوسیله مقرر می دارد در خصوص ممنوع الخروجی مؤدیان دارای بدهی مالیاتی قطعی شده (اعم از اشخاص حقیقی و یا مدیران اشخاص حقوقی حسب مقررات مربوط) به شرح زیر اقدام شود:

1_ ضمن استفاده از کلیه ظرفیتها، ابزارها و اختیارات قانونی نسبت به شناسایی اموال، مطالبات و سایر دارایی های مؤدی اقدام گردد.

2_ برای شناسایی دارایی ها و نشانی واقعی مؤدیانی که در نشانی قانون ی اعلامی حضور ندارند، حسب مورد از مراجعی که می توانند اطلاعات مذکور را داشته باشند، در اجرای ماده 230 قانون مالیات مستقیم و ماده 231 اقدام نموده و سپس نسبت به ابلاغ اوراق مالیاتی به هر دو محل، نشانی واقعی و قانون ی اعلام شده اقدام نمایند. به عنوان مثال در خصوص نشانی از اداره ثبت شرکتها، ثبت احوال و یا اتاقهای بازرگانی یا اصناف و امثالهم و در مورد اموال و دارایی ها از سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، شرکت مخابرات، شرکت سپرده سرمایه گذاری مرکز اوراق بهادار و تسویه وجوه و … استعلام نمایند.

بیشتر بخوانیم: بررسی ماده 148 قانون مالیات های مستقیم

3_ اقدامات اجرایی به منظور وصول بدهی های مالیاتی اینگونه مؤدیان می بایست از طریق توقیف و برداشت از حسابهای بانکی مؤدی، وصول مطالبات مؤدی نزد اشخاص ثالث، فروش و حراج اموال توقیف شده و سایر ابزارهای مشابه صورت پذیرد.

4_ چنانچه استفاده از ابزارهای قانونی و راهکارهای اجرایی منجر به وصول مالیات نگردید، نسبت به ممنوع الخروجی بدهکاران مالیاتی بر اساس مبالغ بدهی مالیاتی تعیین شده در بخشنامه شماره 24246 / 200 مورخ 28 / 12 / 1392 اقدام گردد.

5_ در راستای بخشنامه های صادره، ضروری است ادارات یا واحدهای وصول و اجراء قبل از پیشنهاد ممنوع الخروج نمودن اشخاص، ضمن ابلاغ”اخطار قبل از ممنوع الخروجی”و انقضای مهلت یک ماه از تاریخ ابلاغ نسبت به ممنوع الخروج نمودن مؤدی اقدام نمایند.

6_ پس از ممنوع الخروج شدن مؤدی دارای بدهی مالیاتی توسط مراجع ذی صلاح، می بایست مراتب توسط اداره امور مالیاتی مربوط به مؤدی مالیاتی نیز اعلام گردد.

مجدداً تأکید می نماید، چنانچه نشانی های متفاوتی از مؤدی در دست باشد موارد بندهای 5 و 6 به کلیه نشانی های مذکور ابلاغ شود.

علی عسکری

رییس کل سازمان امور مالیاتی کشور

شماره:31/93/200

برای دریافت راهنمایی بیشتر در مورد ماده 231 قانون مالیات های مستقیم از مشاوران و متخصصان برتر کارمنتو در بخش مشاوره مالیاتی کمک بخواهید.

بخشنامه بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در خصوص ضوابط اجرایی تبصره (۱) ماده (۱۸۶) ق.م.م جهت صدور گواهی مفاصاحساب مالیاتی یا اعلام بدهی مالیاتی برای متقاضی دریافت تسهیلات

پیرو بخشنامه شماره 91/77969 مورخ 1391/03/28 در خصوص ضوابط اجرایی تبصره (1) ماده 186 قانون مالیاتهای مستقیم مراتب زیر را به استحضار می‌رساند:

1– مطابق ماده (3) ضوابط فوق الذکر ، ادارات امور مالیاتی مکلفند ظرف 15 روز نسبت به صدور گواهی مفاصا حساب مالیاتی یا اعلام بدهی مالیاتی متقاضی دریافت تسهیلات اقدام نماید فلذا در صورت عدم دریافت پاسخ استعلام از اداره امور مالیاتی پس از گذشت 20 روز از تاریخ استعلام صورت گرفته ، ارائه تسهیلات و یا ایجاد تعهدات برای مشتریان بلامانع خواهد بود .

2– مطابق مفاد تبصره ذیل ماده 231 قانون مالیاتهای مستقیم ، ارائه اطلاعات مربوط به درآمد مشتریان توسط بانک / موسسه اعتباری ، صرفاً با دستور وزیر امور اقتصادی و دارایی مجاز می‌باشد فلذا اعلام مبلغ تسهیلات اعطا شده و یا تعهدات ایجاد شده مطابق با گواهی موضوع تبصره (1) ماده 186 قانون مالیات های مستقیم مغایر با قانون بوده و مجاز نمی‌باشد .

3– مطابق مفاد تبصره (1) ماده 186 قانون مالیاتهای مستقیم ، آن بانک / موسسه اعتباری زمانی مجاز به ارائه تسهیلات و ایجاد تعهدات برای متقاضیان می‌باشد که گواهی پرداخت یا ترتیب پرداخت بدهی مالیاتی قطعی شده توسط سازمان امور مالیاتی صادر شده باشد . از آنجایی که با تکمیل بندهای (ج ) و (د) گواهی موضوع تبصره 1 ماده 186 قانون مالیاتهای مستقیم ، که در پاسخ به استعلام صورت گرفته از سوی آن بانک / موسسه اعتباری توسط مقام مالیاتی صادر می‌شود ، پرداخت یا ترتیب پرداخت بدهی مالیاتی قطعی شده مودی مستفاد نمی‌گردد . لذا به منظور پیشگیری از تبعات ناشی از ایفای نقش بانک / موسسه اعتباری در فرار مالیاتی مودی ، آن بانک / موسسه اعتباری زمانی مجاز به اعطای تسهیلات و یا ایجاد تعهدات برای مشتریان می‌باشد که در پاسخ به استعلام صورت گرفته ، صرفاً بندهای الف یا ب گواهی ، موضوع تبصره 1 ماده 186 قانون مالیاتهای مستقیم ، توسط واحد مالیاتی مربوطه تکمیل شده باشد .

شماره:180966

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟ 1 نظر

5 1
بررسی ماده 231 قانون مالیات های مستقیم

مشاورین مرتبط

مقالات مرتبط

نظرات کاربران

اشتراک در
اطلاع از

0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

ایمیل شما با موفقیت ثبت شد